.....cesta .
Medvědí cvik
Výchozí pozice: sed na patách. Přitom je nutno dbát, aby páteř zůstala vzpřímená a kolena a chodidla obou nohou se dotýkala. Ruce leží v této pozici uvolněněv klíně; soustřeďujeme se na shromažďování životní síly. Při nadechnutí prosíme, aby naše tělo nasávalo energii, kterou v sobě při vydechování spontánně stejnoměrně rozdělujeme a vysílalo ji do všech orgánů. V této pozici setrváme asi dvě minuty. Stále v sedu na patách si položíme dlaně rovnoběžně před sebe na podlahu a posunujeme je vpřed, jak nejdále dokážeme. Poté se napřímíme a postavíme se na ruce a kolena.
To je pozice shromaždˇování a ověření získaných sil. Vdechujeme a stejným způsobem se dostáváme zpátky k pozici 1 a při následujícím výdechu se napřímíme do vlastní pozice medvěda(kolena se dotýkají země, *ruce natažené nad hlavu, trup protažen za rukama). V dané pozici setrváme rovněž asi dvě minuty, a poté cvik ukončíme výdechem, přičemž spustíme paže a znovu se vrátíme do výchozí pozice. Pozornost při této pozici , která se podobá výhružnému postoji medvěda (možná z toho pochází název cviku), je zaměřena na zmnožení celkové síly a pevnosti vůle. Životní síla, kterou jsme načerpali předtím, nyní v totmto otevřenémpostoji vyzařujeme kolem sebe jako silové pole. Všechny negativní myšlenky a pocity zmizí, takže zbude jen čistá energie. Veškeré oslabující myšlenky a pocity zmizí a objeví se pocity sebedůvěry a síly.
Po chvilce, při níž pozorně vnímáme vlastní pocity, se může cvik provádět ještě podruhé a potřetí.
Chyby.je velmi důležité soustředit se pouze na oživující síly, a nikoli třeba na negativní myšlenky anebo pocity, které se nám možná honí v hlavě, protože bychom tím pouze přispěli k jejich zesílení. Přestaneme dělat chyby, pokud přetvoříme/zneutralizujeme/rozpustíme/* své ego (nebo aspoň když to nejde hned tak snížíme ego na *vlastní minimum), což znamená, že nezahajujeme cvik s odhodláním být zvlášť silní, ale spíše jenom pozorujeme, co se děje v našem nitru.
Medvědí cvik nám pomáhá vyvinout velkou psychickou sílu a zaštítit se proti špatným vlivům (ať jde o myšlenky nebo o pocity).
Ve vzpřímené pozici se zadržované toky energie opět uvolní, což se může projevit hlubším dýcháním nebo zíváním po provedení cviku. Vzrůst chuti do života a uvolnění napětí pociťujeme až zpravidla už během cviku. Nedejme se však zlákat k tomu, abychom cvik prováděli častěji než třikrát za sebou , protože má velmi silné aktivační účinky.
*(A nedejme se zlákat k tomu, abychom kterýkoli jiný cvik zde uvedený prováděli vícekrát než je zde uvedeno).
Značně nevýhodné je také provádění medvědího cviku příliš pozdě večer nebo dokonce těsně před usnutím; pro svůj silně povzbuzující účinek může totiž vést k problémům při usínání.
Časně ráno však bychom si mohli sotva představit lepší start do nového dna než právě medvědí cvik.
Pokud se program *takové wydy* provádí ve volné přírodě, zesiluje se účinek uvedeného cviku přítomností kamenů, nebo ještě lépe skal.
Koňský cvik
Zpočátku klečíme na všech čtyrech; hlava je přitom vzpřímerna. Páteř bychom měli držet co nejvzpřímeněji ( s výjimkou krční páteře). Koncentrace se nyní soustřeďuje na spojení mězi částmi těla, které se dotýkají země.Vydechujeme a zároveň skláníme hlavu, dokud se čelem nedotkneme země. K tomu musíme poněkud pokrčit ruce. Třebaže tato pozice vyžaduje určitou námahu , měli bychom v ní setrvat po tři nádechy či výdechy. Koncentrace musí být během celého cvičení usměrňován do všech těch partií těla, které se dotýkají země. Mělo bxy být zřetelné, jak se kontakt se zemí pohybem mění a jakými skupinami svalů toho docilujeme.
Nyní zvedneme hlavu a přitom propneme lokty a kolena. Páteř musí od krku po křížovou kost tvořit přímku. I v této pozici setrváme po tři vdechy /výdechy.
Nyní zdvihneme pravou nohu a levou paži. Po dvou vdechnutích /vydechnutích spustíme zdviženou ruku i nohu a opakujeme zdvih opačnou nohou a paží.Po dalších dvou vdechnutích/vydechnutích se vrátíme do základní polohy a sledujeme, jak se změnil náš tělesný pocit.
Chyby. Existují určité chyby, které mají všechny stejnou příčinu-nedostatečnou koncentraci. Aby se účinek tohoto cviku mohl rozvinout naplno, musíme po dobu, po niž ho provádíme, zaměřit pozornost jedině na pohyb. Součástí správného pohybu jsou rovněž: správně držení zad, správné dýchání, stálá rychlost.
Zvláště je potřeba dodržet poslední bod, rychlost. Právě při zvedání nohy či paže se dýchání a pohyb mnohdy urychluje. Paže a noha by také v žádném případě neměly spadnout zpátky na podlahu, ale měly by se pomalu a soustředěně pokládat.
Účinek: Kůň symbolizuje sílu a vytrvalost. To jsou současně vlastnosti, které má cvik posílit. Koňský cvik je prvním cvikem, jejž lze označit za jakýsi druh cviku sjednocovacího. Spojujeme jím navzájem síly všech tří polí. To ovšem probíhá ještě ve velmi primitivní formě; účinek je zpočátku především posilovací; proto je také zařazen ještě do první části.
Cvik je zvlášť vhodný pro začátečníky. Vynaložení síly, které se zdá napoprvé nezbytné k udržení dané pozice, se bude při správné koncentraci již po několikáté repríze snižovat. Popsané pozice sice dokáží udržet i začátečníci, mnohdy silou svalů, stejného výsledku však můžeme dosáhnout i s velmi nepatrným vynaložením síly, ovšem při správném toku energie. To zvlášť platí pro místa, kde se dotýkáme země jen nohou nebo paží.
Účinek cviku by měl být citelný již napoprvé: naše tělo nám připadá robustnější , dostaví se určité zklidnění a stoupá případně sebedůvěra.
Uvedený cvik se nejvýrazněji zesiluje kombinací vody, rostlin a kovu, což opět svědčí o jeho sjednocovacím charakteru. Vhodná denní doba se pohybuje mezi západem a východem slunce.
Zaječí cvik
Jsme v podřepu, dlaně máme plnou plochou přitisknuté k zemi, prsty se přitom dotýkají a směřují dopředu. myšlenky máme soustředěny na mír, klid a spokojenost; musíme však zachovat plnou pozornost; neměli bychom pociťovat únavu.
Zvedneme obě paže co nejvýše, aniž bychom pohybovali jinými částmi těla. Po několika hlubokých vdechnutích přitiskneme dlaně opět plnou plochou na podlahu; tentokrát však prsty směřují dozadu a ruce se dotýkají podlahy zhruba ve výši pat. Dlaně máme stále pevně přitisknuté k podlaze, sevřeme nohy, propneme je až do stoje a v této pozici setrváme co nejdéle. Pak se vrátíme v obráceném pořadí až k výchozí pozici. Na závěr cvičení se ze základní pozice překulíme na záda (nohy skrčené v kolenou, dotýkáme se celou plochou chodidla a ruce* vedle těla) a třikrát se zhluboka nadechneme. Zaječí cvik by se měl opakovat pouze výjimečně.
Chyby. Nejčastější chyby se při tomto cviku dopouštíme nesprávným držením rukou. Ruce nesmíme spustit z podlahy ani při napřimování do pozice ve stoje*(4), protože jinak by se účinek cviku neutralizoval. Při zaječím cviku klademe zvláštní důraz na pomalé provádění. Zde platí skutečnost, že čím déle cvik trvá, tím větší je jeho účinek. Vlastní význam má ovšem i stejnoměrnost. Nemá přílišný smysl setrvávat dlouho jen v jedné pozici. I přechody by měly být co nejplynulejší.Pro emocionáln í aspekt cviku je navíc důležité, abychom po celý cvik mysleli na pozitivní věci.
Účinek: Zaječí cvik má posilující účinky na emocionální a vitální pole. Zejména zesiluje pozitivní myšlení. Po cviku bychom se měli cítit optimističtěji a vitálněji než předtím.
Zaječí cvik je obzvlášť vhodný pro začátečníky nebo osoby, které mají speciální potíže s radostí o života, optimistickým myšlením nebo demotivací. Cvik bychom neměli nikdy provádět bez posilovacích prvků. Zde je těsné sepětí s přírodou zvlášť zřetelné. Jako posilující faktor se používají tekoucí voda a květiny. Optimální denní cvičení je dopoledne.
Jelení cvik
Stojíme zpříma, nohy jsou lehce rozkročeny asi do šíře ramen, ruce jsou plnou dlaní přitisknuty ke stehnům. Myšlenky se soustřeďují zvláště na pudové pocity a sexualitu. Měli bychom udržovat koncentraci, dokud tyto pocity nezesílí natolik, že se nám zdá nutné uvolnění této koncentrace.
Po několika rychlých, ale hlubokých nadechnutích či vydechnutích sjedeme rukama po stehnech až těsně nad kolena. Bez přerušení pak sejmeme ruce s nohou, zdvihneme je a současně poněkud vychýlíme boky, takže trup svírá s nohama 90-ti stupňový úhel. V této pozici krátce setrváme a ještě jednou si uvědomíme své pudy.
Nyní se téměř zcela napřímíme (zůstáváme však nepatrně nachýleni dopředu ), zakloníme hlavu, rozpažíme a natáhneme prsty. V okamžiku největšího, napětí vložíme veškerou svou sílu do hlasitého výkřiku* , kterým uvolníme nahromaděný přetlak. Pro úspěch tohoto cviku má zásadní význam, aby tento *výkřik nevycházel z hrdla, ale z břicha (nesmíme proto v krku pociťovat ani nepatrné vibrace!).
Po tomto cviku spustíme paže a vrátíme a opět do výchozí pozice .
Jelení cvik by se měl opakovat tak často, dokud se při koncentraci nepřestanou hromadit pudové pocity. (To ovšem může při specifických problémech v této oblasti trvat příliš dlouho; měli bychom cvik tedy opakovat maximálně osmkrát a pak přejít k jinému cviku).
Chyby. Při tak účinném cviku je bohužel zvlášť velké množství chyb. O nedůležitější chybě jsem se už zmínili:bezpodmínečně dbát, abychom ze sebe onen výkřik vyrazili skutečně s plnou silou a z břicha, aby se nahromaděná energie mohla rozdělit(otázkou je prostředí, ve kterém nás mohou vidět/slyšet apod. druzí, kteří se k tomu staví negativně – co se týče všech *takových cviků).Často samozřejmě není možné vyrážet výkřiky uprostřed noci; ale právě při tomto cviku je zapotřebí zdůraznit, že než bychom ho měli provádět nesprávně, neměli bychom ho raději provádět vůbec!
Při napřimování lze často pozorovat dvě další chyby. Je důležité držet záda rovně a nezakulacovat je. Zvlášť u lidí, kteří již mají narušené ploténky /páteř, může jelení cvik často způsobit bolesti. Dalším problémem je dýchání. Protože tento cvik je přece jen spojen s určitou námahou, často se zadržuje dech; dýchání by však mělo zůstat při pohybu klidné a stejnoměrné.
Jako poslední bod je nutno ještě znovu připomenout, že při jelení cviku nerozvíjejí rostliny žádný pozitivní účinek. Nelze tudíž doporučit provádění cviku na rozkvetlé louce nebo v lese(nikoli na louce nebo na lesní půdě), ale lze doporučit jeho provádění v každém případě na skále, holém místě nebo v korytě potoka(jako laně prahnou po vodách bystřin).
(A obecně u *skutečností/cviků*, abychom nebyli na nich a jiných věcech závislí, závislosti zabráníme způsobem*).
Navzdory všem těmto problémům patří jelení cvik k nejúčinnějším cvikům v naší *knize.
Účinek:
Jelení cvik má dva hlavní účinky, které si na první pohled zdánlivě protiřečí. Na jedné straně působí silně tlumivě na pudy, takže pomáhá při zvládání pudových pocitů, k jakým patří hlad, agrese i sexuální pud. Pro duševně pracující lidi je tudíž technika velmi vhodná k tomu, aby dovedli udržet pod kontrolou pocity, které ovládají jejich pozornost. Na druhé straně tento cvik povzbudivě právě na zmíněné oblasti. Energie se totiž jednoduše nepotlačují , neodvádějí ani nezneutralizují, ale pozitivně se usměrní, takže nyní jich můžeme využívat a ovládat je vlastní vůlí. Po zdravotní stránce působí tento cvik zvláště při problémech , pro něž je na jedné straně charakteristická přílišná vzrušivost, na druhé straně však – právě v důsledku toho – je pro ně typická neschopnost jednat (například ejaculatio praecox). Zde bychom měli ještě poznamenat , že právě jelení cvik by se měl provádět velmi přesně, protože za určitých okolností může mít i negativní účinky. To platí především pro křik, tedy pro odreagování emocionálních zástav. Pokud tato zástava není přiměřeně odreagována, mohou se uvedené problémy vyskytnout v silnější podobě.
Jako zesilující prvky zde působí především tekoucí voda, (pokud možno déšť) a tvrdé minerály. Tyto faktory symbolizují principy usměrňování a kontroly. Rostliny jako zesilovací faktory jsou při tomto cviku nejen neužitečné, ale mají dokonce negativní účinky, protože mohou ještě stimulovat v tomto smyslu pudové myšlení. Optimální denní dobou (také *cyklus jelenních energií* ) pro cvičení je časně ráno (kolem třetí hodiny) na jaře a v létě, případně pozdě večer (kolem 23. Hodiny) na podzim a v zimě.
V *této podobě sever jelena, západ medvěda, jih zajíce, východ koně, , a v *dalších…
* Podpora od * bytostí*
Jógický *Orel
*harmonickou pěst umístíme před čelo (zpíváme M), hrudní kost/solar (O/A) a břicho (A/O) a vnímáme vibrace i v této oblasti*
* kuchyně nejen řecká, italská, francouzská, anglická, slovenská, německá, maďarská, čínská, japonská, vietnamská, ,kazašská, *
* znaky dobrého/ých ducha/ů organismu/ů přítomných v *ději/ích(nejen) pro *léčení/harmonii/rozvoj/ *
*pro Eskymáky (Inuity) co se týče pozření krve - syrové a nesyrové: *
* a *ty(i) skutečné *, které(ří) byly(i) a případně odešly(i) : * , *
* Matko Míru, svoje ruce polož nad Tv /oje (*bytosti/*), rozvaž svázané , *
Cvik ze stoje na záda a zpět převalení do kleku/stoje a střídáme střídavě jednu a druhou nohu zpět; akupresura uší, obličeje, nohou i rukou; * cvik (i v jiné) *dimenzi spojený s KIAI! ( /energií(emi)/informací(emi)/látkou(Ami)/ svatého D/ducha )a
*Další (nejen) cviky*
Ke všem těmto * cvikům:
Cvičíme aspoň některý(é) denně (podle *potřeby).
Obdobně cvičíme cvik tam a zpět (souměrně *pozpátku)/nebo cvičíme jinak: zde popsanou variantu.
*Harmonická pěst: obě pěsti spojeni předkem nebo: ostatní prsty v pěsti, jen špičkami se dotýkají malíčky a palce…*
*Cviky na tomto*webu zmíněné (ve *smyslu):
Čtyry strany(vedle), vnitřní i vnější, nad pod
(* /smysl(y) /šifry(er): *)